treurwilg
o'zucht treurwilg
jij bonte herfst
met je doffe
bladerendek
zo wisselvallig
ik ben maar een
oude eik in het bos
ik kraak van ellende
heb dringend zorg
nodig en veel liefde
ik heb mijn tijd gehad
als treurwilg eenzaam
staande tussen alle
andere bomen
bomen die nog jong
van geest zijn
ik ben maar
een meubelstuk
uit een verre geschiedenis
ik sta hier al eeuwen
de tand des tijds
heb ik doorstaan
vele oorlogen
heb ik zien komen
en zien gaan
ik heb gesproken
met god en zijn
engelen
vele liefdes heb ik
gekend allen zijn
al weer oud en
verdwenen
hoelang moet ik
hier nog staan
de tijd trotseren
ach laat maar
komen ik kan
het wel aan ook
deze herfst
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: zomerkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2008 | ||
| Thema's: | ||