ZIJN KAPMES VELT DE HELDEN
zijn kapmes velt de helden
ik heb het bos gezien
in zijn onmetelijke wouden
rivieren die de bomen
blindelings vertrouwden
Ik zag struiken
vreten aan een boom
ze bloeiden rood
toen ze haar wurgden
ik rook dood
zag zwammen in
het duister van de goot
het zonlicht uitgebannen
apen in de hoogste boom
spel en jonge vruchten
paradijselijk die groene kroon
reikend naar Gods luchten
ik heb de parasiet gezien
verwoestend in de groene longen
zijn kapmes velt de helden
het regenwoud moet het ontgelden
wil melker
01/04/2002
Reacties op dit gedicht
| arie: | Zondag, maart 31, 2002 17:13 |
| Als reuzen vallen, is de mens nabij. Verwoestend is hun credo, op zoek naar nog meer.... Liefs, Arie |
|
| Mayadebij: | Zondag, maart 31, 2002 15:17 |
| Dit roept onvoorwaardelijk de activitst in mij op! Wanneer is het eerstvolgende freaks uitstapje? Ideetje? | |
| waterval: | Zondag, maart 31, 2002 13:39 |
| en zo verwoest de mens stilaan al zijn eigen schatten.... | |
| catharina: | Zondag, maart 31, 2002 12:52 |
| treurig he...zoiets moois en evenwichtigs...zie daar de mens..met hebzucht naar meer...de longen der aarde verwoestend...onbegrijpelijk! liefs cathje |
|
| Driegeetjes: | Zondag, maart 31, 2002 11:57 |
| Niets toe te voegen... ;-) DrieGeetjes |
|
| free: | Zondag, maart 31, 2002 10:13 |
| mooi wil... we zien het allemaal we willen niet begrijpen maken ons mooie wereldje troosteloos en kaal... liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||