Soms ben ik zo bang
soms ben ik zo bang
dat ik jou niet geef
wat ik ooit heb gegeven
maar toch is het zo heerlijk
om met jou te leven
soms ben ik zo bang
dat ik niet van je hou
maar dan weet ik
het zou zo saai zijn
zonder jou
soms ben ik zo bang
dat het door mij overgaat
dat jij straks in al je onschuld
alleen staat
soms ben ik zo bang
maar soms voel ik wel liefde
en wil ik je niet kwijt
maar soms heb ik momenten
van stiekem spijt
dat ik jou niet geef
wat ik ooit heb gegeven
maar toch is het zo heerlijk
om met jou te leven
soms ben ik zo bang
dat ik niet van je hou
maar dan weet ik
het zou zo saai zijn
zonder jou
soms ben ik zo bang
dat het door mij overgaat
dat jij straks in al je onschuld
alleen staat
soms ben ik zo bang
maar soms voel ik wel liefde
en wil ik je niet kwijt
maar soms heb ik momenten
van stiekem spijt
Reacties op dit gedicht
| *shining star__: | Woensdag, oktober 17, 2007 20:45 |
| wow. mooi geschreven zeg ! herkenbaar.. sterk einde.. :) Liefs. |
|
| Susanne X: | Zondag, maart 31, 2002 15:52 |
| Dit zijn moeilijk dingen. Als je jezelf nog moet afvragen of je wel écht van hem houdt... dan zou ik alles toch nog eens goed 'bekijken.' En soms moet een relatie gewoon eindigen. Jij kan daarvan de oorzaak zijn, jij kan er 'n eind aan maken, maar daar hoef je je niet schuldig over te voelen (in de meeste gevallen.) Als je niet meer van hem houdt, dan is het over... |
|
| ikke: | Zondag, maart 31, 2002 13:00 |
| weez nie bang en laat je gaan! | |
Over dit gedicht
| Auteur: iskobar | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||