vergeven
Stilte
kust de tranen weg
die wanhoop
op de wangen
kleurde
spreekt
verzoening
in een hoofd
vol spijt
smekende ogen
vragen
vergiffenis
aan een
toegestoken
hand
Reacties op dit gedicht
| Peter van Tiel: | Donderdag, november 20, 2008 13:27 |
| Een "plaatje" weer! Een mooie tekst en een prachtige foto. Je zegt hier veel met weinig woorden. Fijne dag nog. Liefs, Peter. |
|
| Dwaallicht: | Woensdag, november 19, 2008 22:03 |
| Stilmakend mooi, fijnzinnig verwoord! Liefs Dina |
|
| Quicksilver: | Woensdag, november 19, 2008 21:27 |
| Stilmakend mooi en waar! liefs,dicky |
|
| Samhain: | Woensdag, november 19, 2008 21:00 |
| Raar hoor, als ik mijn spijt betuig voor gemaakte fouten, dus vraag om vergeving, trapt de ander die begon met fouten maakte en veel meer fout deed, me 2 x zo hard naar beneden! Erg he, liefs Samhain | |
| Hieronymus: | Woensdag, november 19, 2008 19:50 |
| Maar ja, spijt komt gewoonlijk te laat. Over dit dicht zul jij nooit spijt moeten krijgen hoor Ria. Mooi!!! Liefs Ronny |
|
| gewoon gezellig: | Woensdag, november 19, 2008 19:37 |
| prachtig !!!! liefs | |
| verhavert: | Woensdag, november 19, 2008 19:23 |
| prachtig | |
| Windwhisper: | Woensdag, november 19, 2008 19:11 |
| prachtig...ja zo is vergeving vragen | |
| tulpje: | Woensdag, november 19, 2008 19:10 |
| prachtig verwoord liefs en knufffsss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2008 | ||
| Thema's: | ||