Eindeloze leegte
Eindeloze leegte
Eindeloze leegte overvalt mij in het zilveren maanlicht
Uit duisternis van mijn emotie opgesloten in stilte
Onrust slingert tussen vertwijfeling en inzicht
Er ontspruiten duizenden wegen in winterse kilte
Op elke hoek een doodlopend spoor
Waarom laat ik me steeds weer misleiden
Sleep mij voort over de ijzige leegte hiervoor
Gedachten gaan een eigen leven lijden
Zal de betekenis van leegte nooit begrijpen
Het zijn verschijnselen van je eigen geest
Onverminderd de bron van rusteloosheid aangrijpen
Het is een vlucht uit me zelf geweest
elly
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, november 20, 2008 11:43 |
| Duidelijke voelbare overbrenging; chapeau. Liefs, sunset |
|
| arie: | Donderdag, november 20, 2008 10:42 |
| De weg naar zelf (h)erkenning is een weg van vallen en opstaan. Gelukkig durf jij te bijven staan en de weg te overzien liefs, arie |
|
| Windwhisper: | Donderdag, november 20, 2008 07:00 |
| op het innerlijk vertrouwen kan een geleide gids zijn mooi hoor lieve groet Cobie |
|
| trucker klaas: | Donderdag, november 20, 2008 05:55 |
| klinkt als navigatie zonder routekaart eigen lering wijst de weg succes mooi ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elly Vos | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2008 | ||
| Thema's: | ||