Op de tere draad.....
Op de tere draad
van tranen
rijg ik stil
de dagen aan elkaar
laat langzaam
het afscheid rijpen
tot ik een glimlach
toveren kan
in rozenblaadjes verpak
en stuur die
naar jou
mijn
lief
ontknoop jij langzaam
dan de draden
pak mijn glimlach uit
strooi de blaadjes
naar beneden
rijg ik ze aan
tot rozenkrans
die ik bidden zal
voor jou
mijn
lief
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Donderdag, november 20, 2008 19:53 |
| Wat een enorm liefdevol en zacht gedicht Anneke, stilmakend mooi........... Liefs, Will |
|
| Hans Winter: | Donderdag, november 20, 2008 18:07 |
| tranen maken de draad teer als spinrag zichtbaar, als kralen aan een rozenkrans nodigen zij tot je lichter gaande, binnenwaarts verstaan gebaar. hans |
|
| gewoon gezellig: | Donderdag, november 20, 2008 16:58 |
| de pijn bijna voelbaar...ik ken dat verdriet...liefs en een knuffel... | |
| switi lobi: | Donderdag, november 20, 2008 16:54 |
| Lieve Anneke, dit leest zo puur... zo is liefde, het gaat niet voorbij. Lieve knuffel, switi lobi |
|
| Yellow: | Donderdag, november 20, 2008 16:43 |
| zo rakend weer, meer kan ik er niet op zeggen, ontroerend, groetjes, Y. |
|
| Windwhisper: | Donderdag, november 20, 2008 16:18 |
| je lieve Anneke deze dagen zullen best wel moelijk zijn, lieve groet en heel veel sterkte Cobie kuzzz |
|
| doornrood: | Donderdag, november 20, 2008 15:15 |
| Sterk visueel gedicht. Niet bepaald een "feelgood" gedicht, maar dat mag wel op zo''n druilerige herfstdag. Knap! p.s.: niet te vroeg nieuwe verzen beginnen. vb.: "mijn lief" zet je (vind ik) best op één lijn. |
|
| sunset: | Donderdag, november 20, 2008 14:33 |
| Stilmakend, intens teder liefdevoel droef rakend. Liefs en mijn oprechte medelevende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2008 | ||
| Thema's: | ||