Doorzetten tot het eind,
niet toegeven aan stoppen
aan alles laten liggen en
dan opgeven vanwege de last

Moet positief blijven,
het zal weer beter gaan
eventjes nog blijven staan
niet breken van vermoeidheid

Nog twee weken, dan toetsweek
nog twee weken, vol huiswerk,
vol inlevermomenten en die ene
presentatie, zonder onderwerp??

Zie even niet waar het eindigt
waar het weer beter word en
ik weer normaal kan slapen
normaal in mijn ogen kan kijken

wil niet meer zo breekbaar zijn
maar weet geen medicijn hiervoor
weet niet hoelang ik het nog volhoud
om alle touwtjes aan elkaar te knopen

en niet nog meer in de diepte te geraken
dat wil ik niet, maar doorzetten is zo
zwaar, zo moeilijk zonder jou dichtbij
was je maar hier, dan misschien ging het

ik kan niet meer zonder je,
heb je ook nu nodig, ondanks
ook jouw stress en spanning
zijn we er nog voor elkaar!

We moeten niet uit elkaar groeien
nu het voor ons beide moeilijk is
nog even doorzetten, zonder elkaar
lijkt onmogelijk, maar in de weekenden

gelukkig zijn we bij elkaar!
en kunnen we onze harten legen
alle zorgen eventjes loslaten
en onszelfs ontspannen!