Nooit meer
Rode tranen
Doorbloede ogen
Over mijn hele lichaam
De pijnen vallen
Als druppels op de grond
Telkens weer huilend
Voor het onmogelijke
Lopen over water
Kom nooit aan de zee
Verdronken in mijn ziel
Verkocht aan de hemel
De sneeën aan mijn arm
Het rode bloed
Stroomt uit mijn lichaam
De laatste keer huilen
Kleur trekt uit mijn wangen
Vormt zich rood op de grond
Waar mijn gedaante
Wat ik ooit was
Ligt, in bittere kou
Tussen mijn laatste tranen
Nooit meer
Doorbloede ogen
Over mijn hele lichaam
De pijnen vallen
Als druppels op de grond
Telkens weer huilend
Voor het onmogelijke
Lopen over water
Kom nooit aan de zee
Verdronken in mijn ziel
Verkocht aan de hemel
De sneeën aan mijn arm
Het rode bloed
Stroomt uit mijn lichaam
De laatste keer huilen
Kleur trekt uit mijn wangen
Vormt zich rood op de grond
Waar mijn gedaante
Wat ik ooit was
Ligt, in bittere kou
Tussen mijn laatste tranen
Nooit meer
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: LiekeFlorentien | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2008 | ||
| Thema's: | ||