oranje is mijn pad
mijn pad in oranje gekleed
door de ondergaande zon
wetend dat vandaag voorbij is
dat morgen nieuwe kansen brengt
mijn bagage weegt te zwaar
probeer me zuchtend te ontlasten
en ik weet er is geen weg
naar gisteren te vinden
mijn voetstappen zetten
de richting in van de toekomst
en waar nu de nacht begint
verdwijnen een deel van mijn zorgen
wanneer de morgenstond ontwaakt
zal ik sterker zijn dan ooit
nu die nacht nog overleven
en mijn angsten onderkennen
maar als ik niks doe
wordt morgen gisteren
zonder iets geleerd te hebben
Reacties op dit gedicht
| red one: | Vrijdag, november 21, 2008 16:24 |
| Sterk Q-tje toch! Nice! heerlijk posivief gekleurd :) Liefs red |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 21, 2008 15:49 |
| een sterk overtuigend schrijven met een prachtige afsluiter! liefs kerima ellouise |
|
| vivika: | Vrijdag, november 21, 2008 12:08 |
| Zo is dat dikke knuff lieve Mieke |
|
| Black Lord: | Vrijdag, november 21, 2008 11:23 |
| we leren we leren veel soms onbewust maar neem maar aan altijd en toch nooit te veel warme knuf ***Wim**** |
|
| lommert: | Vrijdag, november 21, 2008 11:11 |
| indenkende woorden...3e strofe doet mij veel ...liefs van mij;_) willem |
|
| Gewoon Amy: | Vrijdag, november 21, 2008 09:42 |
| Mooi, en met een wijze boodschap! liefs amy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2008 | ||
| Thema's: | ||