Er is niemand die meer zwijgen kan
niemand die meer zoekt naar ruimte
want deze is er al en gaat ook niet meer weg
niets wijkt meer uit
staan velden naast elkaar of
lopen ze in elkaar over
verspreiden een geur
van liefdes bekroonde rozen
cirkels bewegen naar binnen
als een trein vooruit
die reist en altijd uitkomt
bij sporen die bestaan
stop, ga niet verder
want verder is er niet
en niemand hoort
wat er gezien wordt
telkens was er kans
telkens was er keus
telkens was er jij
die daar binnen was gestopt
ruim
gegaan en bezichtigt
hoorns geblazen
gedaan.