Verdriet is een levend wezen.
Het verdriet dat in mij leeft is zonder twijfel
afhankelijk van wat er buiten speelt en danst.
De dag kan rondjes schaatsen op mijn ijs
de hardste laagjes afschrapen en het kan dooien.
De dag kan sneeuwen en mijn hart bedekken
met zachte witte koude wol en dan weet ik
dat ik morgen niet meer zien zal, omdat ik dan
begraven ben. Het verdriet dat in mij leeft
doet rare dingen met mijn wil en soms verdooft
het mij en ben ik niet meer bang - of banger dan
ik ooit eens was. Jouw liefde kan de harde randjes
zachtjes een beetje afschuren, maar nooit
verbergen wat ooit was, wat nu nog is.
Ik koester het verdriet dat in mij leeft
omdat het mij aan jou verbindt en jou dichtbij
mij houdt, als was het toch een levend wezen.
afhankelijk van wat er buiten speelt en danst.
De dag kan rondjes schaatsen op mijn ijs
de hardste laagjes afschrapen en het kan dooien.
De dag kan sneeuwen en mijn hart bedekken
met zachte witte koude wol en dan weet ik
dat ik morgen niet meer zien zal, omdat ik dan
begraven ben. Het verdriet dat in mij leeft
doet rare dingen met mijn wil en soms verdooft
het mij en ben ik niet meer bang - of banger dan
ik ooit eens was. Jouw liefde kan de harde randjes
zachtjes een beetje afschuren, maar nooit
verbergen wat ooit was, wat nu nog is.
Ik koester het verdriet dat in mij leeft
omdat het mij aan jou verbindt en jou dichtbij
mij houdt, als was het toch een levend wezen.
Reacties op dit gedicht
| Lone Dreamer: | Vrijdag, november 21, 2008 20:56 |
| schitterend deze... een pijnlijk rakende poëzieparel... liefs lsd |
|
| Ylaide: | Vrijdag, november 21, 2008 20:02 |
| Wauw.. echt ontzettend mooi gedaan.. Liefs |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, november 21, 2008 19:02 |
| mooi gedicht Alaska! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alaska | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2008 | ||
| Thema's: | ||