sprekend
Soms hoef je niks te zeggen
Alleen te kijken in iemands ogen
En als je tranen ziet
Probeer ze dan te drogen
Want ogen zijn een kostbaar bezit
Ze zeggen meer dan duizend woorden bij elkaar
Als je ze kunt lezen
Vormen woorden niet langer een gevaar
In jouw ogen kan ik lezen
Dat je me nooit pijn had willen doen
Mijn liefde bleef onbeantwoord
Maar jij bent iemand met fatsoen
Reacties op dit gedicht
| Bert Lagom: | Woensdag, mei 29, 2002 02:36 |
| De ogen zijn de vensters van de ziel. Daarom dat ze zo kostbaar zijn. De tijd zal je pijn verzachten, met die ene van fatsoen. En de littekens zullen vervagen als sneeuw voor de zon. Veel sterkte en een warme en voorzichtige knuffel. | |
| mariska: | Maandag, april 01, 2002 20:52 |
| jammer ik hoop dat je toch nog liefde vind net als ik! want er is nix mooiers dan liefde!!! kus mariska |
|
| Lieverdje: | Zondag, maart 31, 2002 23:12 |
| Prachtig... jij hebt al de wijsheid van de ziel in pacht. En ook mooi dat die jongen zo fatsoenlijk was om je niet aan het lijntje te houden, hoewel het wel spijtig is dat hij toch niet verliefd werd op jou. Lief Paasgroetje, Lieverdje xxx |
|
| Susanne X: | Zondag, maart 31, 2002 19:09 |
| Uit ogen kan je soms inderdaad hele verhalen halen ;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: lovertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||