tijd verspilling
Verloren tussen de toetsen ,alles wat ik wou schrijven.
As van mijn sigaret de verbrande woorden die ik zoek.
Een blauwe walm verstikt elke emotie .
Bourbon zo oud als ik ben brand op mijn lippen.
In een roes luister ik naar mezelf terwijl mijn handen trillen.
Ik durf niet meer te schrijven wat ik voel.
Verborgen in een blauwe walm ,en mijn eigen leeftijd drinkend kies ik het hazenpad,
Ik steek nog een sigaret op en neem nog een slok bourbon ,en alles is voorbij.
As van mijn sigaret de verbrande woorden die ik zoek.
Een blauwe walm verstikt elke emotie .
Bourbon zo oud als ik ben brand op mijn lippen.
In een roes luister ik naar mezelf terwijl mijn handen trillen.
Ik durf niet meer te schrijven wat ik voel.
Verborgen in een blauwe walm ,en mijn eigen leeftijd drinkend kies ik het hazenpad,
Ik steek nog een sigaret op en neem nog een slok bourbon ,en alles is voorbij.
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, november 22, 2008 16:47 |
| De bourbon maakt dronken, de sigaret wazig zo kan je niet boven jezelf uitstijgen. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eigen stijl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2008 | ||
| Thema's: | ||