gesloten
de deur is dicht.
geen gevecht
geen geschreeuw
maar vooral
geen ruzie
met mezelf.
de witte
muren.
die me
laten nadenken.
over het leven.
die me laten
beseffen.
dat ik zelf
moet
kleuren
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Zaterdag, november 22, 2008 20:27 |
| ja kleuren moet je zelf ...ook al grijpt angst enkel naar zwarte kleuren... goed neergezet Am! liefs kerima ellouise |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, november 22, 2008 20:10 |
| een levensgevoel dat noodzakelijk is om ons dingen duidelijk te maken in zin van woorden naar een nieuwe start | |
| Kalypso: | Zaterdag, november 22, 2008 18:50 |
| heel beeldend knap gedaan! sterkte, kalyspo |
|
| fairyofsuicide: | Zaterdag, november 22, 2008 17:09 |
| mooi geschreven ^^ ik begrijp hem ga zo door=) xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2008 | ||
| Thema's: | ||