stilzwijgend loop ik verder
met haar en haat naast mij
doden zullen we zegt zij
op naar de haagse bossen
waar de onschuld koffie drinkt
met een flinke moorkop erbij
gelukkig staat de deur wijd open
zien haar zitten achter de pc
en jawel...we griezelen mee
haar ogen verblind door het scherm
de rode dood dat binnen is gekomen
ziet ze door de pijn niet meer
zelfs niet eens wanneer zij achter haar staat
hakbijlkiller geniet en likt zijn wonden
ziet haar haar slachten en raakt opgewonden
koffieteutscherm kleurt rood
leugens en zelfs al die onschuld
is voor de tweede keer en nu echt dood
haat brengt ons verder
en we sluipen verder naar het volgende huis
wees maar niet gerust
zelfs bij jou thuis is het niet pluis