Bedankt!
Ik was nooit bij iemand mezelf,
maar bij jou kon ik dat zijn.
Jij nam me precies zoals ik ben,
dat vind ik zo ontzettend fijn.
Ik hoop dat je me blijft zien zoals ik ben,
en hoop dat je dan ziet,
dat ik iemand ben die lacht
voor het verschuilen van haar verdriet.
Alleen bij jou kwam ik soms niet uit mijn woorden,
bij jou alleen klapte ik dicht.
Bij jou voelde alles zoals het hoorde.
Nooit heb jij geweten,
hoe onzeker en hoe bang,
hoe kwetsbaar en verlegen,
ik af en toe kan zijn.
Hoe erg ik het ook vind dat er niks tussen ons kan bestaan
om dat jij het fout vind,
mijn hart kan je niet laten gaan.
Ik wil je niet kwijt als vriend, want..
jij was de eerste die meer zag dan Joyce,
jij zag MIJ.
maar bij jou kon ik dat zijn.
Jij nam me precies zoals ik ben,
dat vind ik zo ontzettend fijn.
Ik hoop dat je me blijft zien zoals ik ben,
en hoop dat je dan ziet,
dat ik iemand ben die lacht
voor het verschuilen van haar verdriet.
Alleen bij jou kwam ik soms niet uit mijn woorden,
bij jou alleen klapte ik dicht.
Bij jou voelde alles zoals het hoorde.
Nooit heb jij geweten,
hoe onzeker en hoe bang,
hoe kwetsbaar en verlegen,
ik af en toe kan zijn.
Hoe erg ik het ook vind dat er niks tussen ons kan bestaan
om dat jij het fout vind,
mijn hart kan je niet laten gaan.
Ik wil je niet kwijt als vriend, want..
jij was de eerste die meer zag dan Joyce,
jij zag MIJ.
Over dit gedicht
| Auteur: Sneaky | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||