Eenzaam ga ik door het leven,
Ik heb toch zoveel liefde te geven.
Waar is ze toch,die ene vrouw,
die zegt, ik blijf je trouw.
Eenzaamheid doet pijn,
Waar ben je, vrouwtje mijn.
Het leven gaat aan mij voorbij,
dat stemt mij helemaal niet blij.
Ik had gehoopt op een nieuw begin,
maar dat zit er niet meer in.
Ik heb mezelf voorgenomen,
dat ik stop met dromen.
Zo heeft het voor mij geen zin,
ik neem een paar tabletten in.
Ik kijk naar de lucht en naar de bomen,
en wacht op het einde dat gaat komen.
Nu ben gelukkig en weer blij,
Eenzaam zijn is nu voorbij.