Vergeef me
Mijn tranen zijn een weergave
van hoe het werkelijk gaat
ze zijn zuiver als de diepste pijn
waar ik stug niet over praat
Ik mag ze niet eens huilen
maar verberg ze voor het licht
om me achter te verschuilen
knijp ik dan steeds mijn ogen dicht
“Je bent een grote sterke meid
en wie sterk is, moet niet janken”
Die woorden nemen m’n leven af
en dan moet ik je bedanken
Voor de kracht die je me geeft
voor hoe sterk dat je me maakt
Ja, voor zolang dit lichaam leeft
en het hart niet heeft gestaakt
Er brandt liefde in mijn binnenste
en het doet me zo veel pijn
dat dit van jou niet mag bestaan
en ik niet liefgehad mag zijn
Reacties op dit gedicht
| Werner Domroese: | Vrijdag, februari 13, 2009 03:04 |
| Wat schrijf jij heerlijke gedichten, ik lees ze achter elkaar graag weg. Zeer herkenbare emotie, gevoelig, talentvol, beeldend en toch vertrouwd. Weer graag gelezen. | |
| -Mutsje-: | Maandag, december 29, 2008 23:45 |
| om stil van te worden.. erg mooi geschreven. heel veel sterkte. liefs, Mutsje |
|
| Gewoon Amy: | Maandag, november 24, 2008 02:15 |
| Droevig dit... maar neem maar van mij aan dat huilen niets te maken heeft met zwakte.Soms kan huilen juist goed zijn. Daarna voel je je opgelucht. En bovendien hebben mensen niet voor niets emoties toch? Dus waarom zou je die niet mogen tonen? liefs amy |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 24, 2008 00:43 |
| sterkte hoor je mag best huilen als je er maar niet in verdrinkt liefs Cobie slaap lekker |
|
| Wit Licht: | Maandag, november 24, 2008 00:42 |
| Gevoelige woorden las ik hier.Mooi ... Slaap lekker. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2008 | ||
| Thema's: | ||