van drijfzand naar weg
binnengebracht.
wachtend.
tot wat er komen
gaat.
overgeven.
denkend aan.
de klok.
die zijn laatste
minuten slaat.
een harde piep.
ik dacht het is voorbij.
maar verlossing
zat er niet
bij.
ik mocht weer verder
gaan.
opnieuw leren lopen
in een leven.
waarin ik vele wegen
in kan slaan.
het is moeilijk
keuze's te maken.
te praten met
woorden.
zonder iemand te raken.
te kwetsen
of negatief te vermaken.
ik wilde geen aandacht.
ik wilde rust.
dat het zo zou aflopen.
was ik me niet van
bewust
nu beloof ik jou,
jij als mezelf.
dat het gaat lukken.
dat de zon gaat schijnen.
al ben ik omringt
door kou.
ik zal leven
tot de laatste snik.
ik zal vechten
en vechten.
wanneer ik bijna
stik.
ik zal opstaan als ik val.
al ben ik nog zo moe.
ik zal leven
en leven
maar nooit meer
op de manier.
hoe ik het
nu
doe.
Reacties op dit gedicht
| Mary~ Lou: | Maandag, november 24, 2008 20:26 |
| erg mooi verwoord! Goeie tegenstelling (begin-eind! )! |
|
| Gewoon Amy: | Maandag, november 24, 2008 16:48 |
| Goed van je! Mooi deze boodschap, van altijd blijven vechten wat er ook gebeurd. liefs amy |
|
| ¤..Precious Pain..¤: | Maandag, november 24, 2008 16:07 |
| Mooi geschreven.... Heel veel sterkte gewenst!... Hoop dat t zonnetje je snel weer verwarmen mag!...Liefs en een dikke knuffel... P.P | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2008 | ||
| Thema's: | ||