Laatste vlucht
Zoals een arend die het nest
verlaat, zo laat mijn geest
het lichaam langzaam los.
En zwevend over vroegere
huizen en tuinen, nog steeds
doordrenkt van de heimwee
van weleer, spoed ik mij
langs lanen van schoonheid
en voorbij verdriet naar het
langzaam dalend avondrood.
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Woensdag, maart 11, 2009 00:00 |
| prachtig heel mooi, liefs Tina |
|
| Gewoon Amy: | Maandag, november 24, 2008 23:51 |
| Heel mooi! liefs amy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2008 | ||
| Thema's: | ||