Echte angst
Soms zijn er momenten, dan stort ik even in,
en dat gaat om dingen die ik niet verzin.
Nee... die dingen zijn echt,
en dan ben ik heel erg met mezelf in gevecht.
In gevecht om overal bovenop te komen,
en soms wordt er dan een stukje verdriet uit mij weggenomen.
Maar de momenten zonder verdriet, die duren maar heel kort,
want dan komt er weer iets, waardoor ik helemaal instort.
Gaan die momenten ooit nog weg...?
Dat is een angst die ik het liefst tegen niemand zeg.
Nee... dat zijn dingen die ik het liefst voor mezelf,
"Het zal nog wel weggaan",
dat is een gedachte waar ik denk ik, op vertrouw...!