Met mijn handen voor mijn ogen over de snelweg lopen
tijdens spitsuur.
De auto's op een haar na ontwijkend terwijl
de regen van de het asfalt kaatst.
Steeds sneller en sneller gaan ze,
de auto's
die allemaal een andere kleur hebben.
Verder lopend richting het stoplicht
in de verte
nog steeds oranje,
loop door of blijf staan.
Schreeuwend om groen maar hoopt op rood.
Aan de andere kant,
een andere weg,
geen rood, groen of oranje,
geen auto's. Alleen
de regen op en neer het asfalt,
terwijl ik voel noch zie.
Spitsuur om 8 uur 's avonds.
Opnieuw veel auto's maar
geen file.
Een stoplicht.
Op oranje.
Schreeuwend om rood maar hoopt op groen.
Tegenover
een veld
geen auto's,
zachtjes erheen sluipend, langzamer, zachter en
moeizaam. De regen hoor je en
maakt geluid van de auto's onzichtbaar.
Steeds sneller, steeds sneller, sneller, sneller,
steeds sneller
de auto's rakelings langs je
lichaam geschaafd. De druppels brandend als
een koude hand in het vuur.
Ineen op de weg,
de regen kaatst telkens van het asfalt.
En ik?
In mijn eigen vijvertje van tranen,
weggespoeld door de regen,
brandend in mijn ogen,
brandend in mijn hart.

xx Moii