De bron
De bron
Nooit zullen wij de natuur evenaren.
Simpel omdat wij de natuur zelf zijn.
Omdat wij het resultaat zijn
van wat wij niet begrijpen kunnen.
Al worden wij gedreven,
kennis te vergaren.
We lopen er altijd achteraan.
Misschien kunnen wij eens
sneller gaan dan het licht.
Dat wat wij werkelijk nodig hebben,
zal altijd liefde zijn.
Dat hebben wij nodig, zoals de hele natuur.
Waar koesteren en liefhebben ophoudt,
bedreigt de dood het leven.
En ook al zouden we sneller gaan dan licht,
we zullen niet weten waar te gaan.
Omdat het niet de snelheid is die ons brengt
bij de bron van leven.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, november 26, 2008 23:05 |
| Liefde is leven (en vice versa). Warme groet, sunset |
|
| Quicksilver: | Woensdag, november 26, 2008 14:22 |
| Bij de oerbron begint alles en eindigt alles! erg mooi geschreven! Fijne dag,liefs dicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ReBelle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2008 | ||
| Thema's: | ||