ontwaakt uit
dagen achtereen
van alles te doen
druk, zo als dat heet
nooit iets gemist
daar was de tijd niet voor
sporten, werken, hobby
het vraagt veel tijd
uren achtereen
ik voel dat ik leef
maar nu,
een moment waarin niets hoeft
denk ik aan haar
niet wetend wie ze is
even een leeg moment
op een verloren dag
merk ik
dat ik haar wel mis
even de aanraking
de genegenheid
om een moment te delen
waar even niets hoeft
al voel ik me zo sterk
samen sta je toch sterker
even denk ik aan haar
een moment zonder haar
niet wetend wie ze is
van alles te doen
druk, zo als dat heet
nooit iets gemist
daar was de tijd niet voor
sporten, werken, hobby
het vraagt veel tijd
uren achtereen
ik voel dat ik leef
maar nu,
een moment waarin niets hoeft
denk ik aan haar
niet wetend wie ze is
even een leeg moment
op een verloren dag
merk ik
dat ik haar wel mis
even de aanraking
de genegenheid
om een moment te delen
waar even niets hoeft
al voel ik me zo sterk
samen sta je toch sterker
even denk ik aan haar
een moment zonder haar
niet wetend wie ze is
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jordi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||