Rust zacht, lieve Jelmer
Ik kan het nog steeds niet geloven
jij bent weg, weg van hier
jij bent nu boven
ik hoop dat je je rust heb gevonden, maar heb je ook plezier?
je was zo moe, je hebt alles opgegeven
de zorgen en de verdriet werden je te veel
en je wou geen leuke dingen meer beleven
dus sneed je maar in je keel
je wilde nog zo veel
maar je had geen kracht
je wilde nog zoveel meer
maar de macht was weg, jou macht
niemand snapt jou keuze
je had zo'n mooi leven
maar diep van binnen zat je elke dag te beven
je moet weten, lieve Jelmer
niemand maar dan ook echt niemand
gaat jou ooit vergeten
want iedereen houdt nog steeds van jou
Rust in vrede..
Reacties op dit gedicht
| christi@nne: | Zondag, maart 15, 2009 19:04 |
| Sorry, maar laat je tekst zwart, zodat het duidelijker is om het te lezen. Thanks! Groetjes, Christi@nne |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, maart 09, 2009 12:23 |
| en zij die achterblijven voelen verdriet en huilen tranen maar in hun harten zal deze persoon altijd bij hen blijven liefs/sterkte |
|
| klavertje: | Donderdag, november 27, 2008 20:02 |
| Voor mensen die achterblijven is het echt heel erg, maar hij kon waarschijnlijk echt niet meer. Heel veel sterkte! xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LizaaM | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2008 | ||
| Thema's: | ||