hoeveel jaar heeft hij gezworven
hoeveel jaren heeft hij gezworven
de mooie donkere steen die ik raap
ik bewonder hem door zijn vormen
in mijn gerimpelde zachte hand
veel ouder dan ik ooit zal worden
zwervend door het aardse zijn
ik koester mystiek met mijn stenen
bewaar ze in een grote rieten mand
vrolijk wandelend raap ik weer door
stop in mijn jaszak en blijf begeren
voel de kilte van steen die het soms
afgeeft, staand met namen stil gegrift
daar loop ik pratend langs je heen
soms een traan niet tegen te houden
ondanks de kou voel ik jouw warmte
leven is en blijft een kostbare gift
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Vrijdag, november 28, 2008 13:51 |
| mooie foto en mooi gedichtje lief gezelligje | |
| arie: | Vrijdag, november 28, 2008 00:04 |
| zo lang je je nog om dit kleine kunt verwonderen leef je warm en oprecht Liefs arie |
|
| arie: | Vrijdag, november 28, 2008 00:00 |
| zo lang je je nog om dit kleine kunt verwonderen leef je warm en oprecht Liefs arie |
|
| Artifex: | Donderdag, november 27, 2008 22:07 |
| Wat een mooie manier... Liefs, Artifex. |
|
| lommert: | Donderdag, november 27, 2008 20:04 |
| getekend dooor....een pracht...een dankbare afsluiter...zekers;)...liefs weer willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2008 | ||
| Thema's: | ||