Vertrouwen doe ik allang niet meer.
Jou leugens blijven hangen.
Vraag me niet hoe.
Want dat doet er niet meer toe.
Steeds weer de verkeerde.
Steeds weer jij die me hart bezeerde.
Ik draag nu een masker,is dat wat je wil?
Geen kansen meer voor jou, die heb ik genoeg gegeven.
Maar steeds weer die woorden.
Steeds weer die gedachten.
Hoevaak zij ik het je?
Maar luisterde je wel maar me?
Door jou zal ik altijd dat masker dragen.
Het zal me ook niet lukken om hem door te zagen.
Maar jij bent niet de enige die me pijn deed...
Dat deed iedereen me hele leven al...