blijf in mijn zijn
laat ons die regel niet breken
die wij ons voorgeschreven:
nooit mag het kooien, deze liefde
groots in vrijheid raken de vlakken
roep mij zo tussen nacht en morgen
het liefste wanneer dag ontwaakt
bedenk, zelfs wanneer zij lacht:
in liefdesarmen ben je pas echt geborgen
steel je nooit weg vanuit dat diepste zijn
maar blijf en vind oprechte ware troost
in ‘t leven waar de stormen waaien
is het je schild tegen de pijn
vrijheid als vaderland van liefdesnomaden
- oasen zijn slechts nodig af en toe -
sta jij dan liefelijk in mijn meer te baden
hou ik voor jou de koelste dronk bereid.
sunset 02-12-2008
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Woensdag, december 03, 2008 08:50 |
| Heel mooi Sunset! Lieve groet van Hilly |
|
| Dwaallicht: | Dinsdag, december 02, 2008 21:52 |
| Een pracht van een liefdesgedicht! Liefs Dina |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, december 02, 2008 13:55 |
| Jij raakt mijn hart weer met dit sublieme gedicht! Liefs,dicky |
|
| Am92: | Dinsdag, december 02, 2008 09:59 |
| mooi! | |
| Windwhisper: | Dinsdag, december 02, 2008 09:56 |
| prachtige poezie Sunset Ingo hart aanrakend mooi lieve groet Cobie Goede morgen kuzzz |
|
| aquaangel: | Dinsdag, december 02, 2008 09:53 |
| graag komen lezen xx | |
| ninodepino: | Dinsdag, december 02, 2008 08:25 |
| :) als het mnaar geen ... Buckler is. leuk (a)zijn! Liefs, ninop. |
|
| hiljaa: | Dinsdag, december 02, 2008 08:20 |
| appartmooi neergezet knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2008 | ||
| Thema's: | ||