Depri
Er is een gevoel dat vaak m'n zinnen visiteert
M'n geest slentert door desolate oorden
Waar een stille eenzaamheid al 't andere weert
Vrienden rondom me spreken bemoedigende woorden
maar ze raken echter niet door die verdomde wal
waarachter ik mezelf in intense verlatenheid verloor
en niet zo snel weervinden zal
M'n geest slentert door desolate oorden
Waar een stille eenzaamheid al 't andere weert
Vrienden rondom me spreken bemoedigende woorden
maar ze raken echter niet door die verdomde wal
waarachter ik mezelf in intense verlatenheid verloor
en niet zo snel weervinden zal
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Dinsdag, april 02, 2002 09:03 |
| Ik kijk niet achter het gedicht, maar het is prachtig geschreven, | |
| Beverke: | Maandag, april 01, 2002 14:20 |
| Op het einde van elke tunnel is er licht, hoe lang die tunnel ook mag zijn, blijf hopen op dat licht, je zal zien, eens je het begin van dat straaltje licht te zien krijgt moet je het vastgrijpen en je eraan optrekken, en in een mum van tijd kan je baden in de stralen ervan en kan je weer volop van je leven genieten, Laat de moed niet zakken er zijn te veel mensen die van je houden en je willen helpen hier doorheen te raken, Lieve groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Boffin Tommy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2002 | ||
| Thema's: | ||