Verandering
Ik voel me anders,
of eigenlijk voel ik niet meer.
Ik kan niet meer boos, verdrietig of gekwetst zijn.
Blijheid en geluk herken ik ook al niet meer.
Ik herken mezelf niet meer als ik in de spiegel kijk.
Ik zie niet dat jonge, vrolijke, giechelende meisje meer.
Ik zie wel een jong meisje,
maar nu een bezorgd en oververmoeid meisje i.p.v. een vrolijk giechelend meisje.
Tot over mijn oren in de shit,
maak me zorgen om elke ding.
Omdat niets in mijn leven ooit vlekkeloos verloopt.
Een constante angst daar leef ik in.
Het komt nooit meer goed,
omdat niets ooit meer zal zijn wat het ooit was.
Ik ben niet meer klein en onbezonnen,
de wereld is niet veilig voor me.
Het komt nooit meer goed.
En dat doet me pijn.
Het komt nooit meer goed,
stel je het eens voor.
Het is mijn realiteit.
Het komt nooit meer goed…