"Oprecht Dubbelhartig" - experimenteel: extreem lang/niet voor iedereen
Copyright (c) 2008.04.09 by Werner Domroese

eerlijk was je tegen mij
doch integer ben je niet
jij wist dat ik jou erg graag mocht
met een zuiver hart en een reine ziel stond ik jou bij
ik deed alles wat jij mij verzocht
geen moment met jou heb ik betreurd
waarom plots die razernij
waarom negeer jij mij
wat is er toch gebeurd

altijd was ik integer en oprecht
de hoogste berg had ik voor jou beklommen
mijn vriendschap, mijn liefde en mijn zorg om jou zijn echt
doch alles was vrijblijvend en ongedwongen
volgens mij hadden wij naast onenigheid dikwijls toch ook schik
jij gaf de indruk van een wederzijdse klik
jij belde mij wakker voor een praatje of een luisterend oor
maar nu jij mij verloochend hebt geef jij zelf geen gehoor
was onze band dan toch slechts onecht en gemaakt
in onze afspraken, onze vriendschap, jouw toezeggingen en jouw beloften heb jij verzaakt

ik oogst waardering noch respect
heb jij al die tijd jouw ware aard listig met een sluier bedekt
heb ik nooit de waarheid achter jouw sympathieke lach ontdekt
jij belde mij wanneer jij om een gunst verlegen zat
altijd wist jij wat je aan me had
beleefd vroeg jij mij wat ik als tegenprestatie van jou verlang

menig gunst houd ik van jou nu nog tegoed
maar alles wat ik van je vroeg
waren een klein beetje waardering en respect
maar zelfs voor een waardig afscheid ben ik kennelijk niet goed genoeg
alle moeite die ik voor jou doe heeft een averechts effect
onenigheid of ongemak
solidariteit of gezelligheid
positief of negatief
alles heeft op jou en mij dezelfde invloed
of ik nu vriendelijk ben of ruzie zoek
uiteindelijk negeer jij mij volledig
uiteindelijk ben jij naar mij alleen nog tegendraads
uiteindelijk doe jij tegen mij alleen vijandig
jij beloont barmhartigheid met ijzingwekkende onverschilligheid

jij hebt geen last van jouw gemoed
dat van mij laat jou koud en onverschillig
over collega's, kennissen, vrienden, familie en ook minnaars klaag jij steen en been
ook al krijg jij aandacht in overvloed
jij hoeft je daarvoor nauwelijks in te spannen
het enige dilemma dat jou treft
is het moeten kiezen uit zoveel bewonderaars die zich voor jou voeten leggen
is het moeten kiezen van het juiste pad
iemand anders moet veel harder werken
al zijn diens woorden nog zo zoet
dat verschil is duidelijk te merken
wanneer je geboren bent met de verkeerde snoet
kon je maar voor een dag met me ruilen
dan wist je hoe het is om je iedere dag te verschuilen
achter een minder populair gelaat
met een positieve uitstraling en een hartelijke lach
want daar zijn je kansen bij gebaat
opdat je een betere toekomst tegemoet zien mag
jij bent populair
jij gedraagt je elitair
maar vroeg of laat stoot ook jij je voet
dat moment zal alles zijn behalve zoet
eerlijk was je tegen mij
doch integer ben je niet

leg die ruzie toch eindelijk eens bij
na alles wat ik voor jou heb gedaan
doe jij alleen nog lelijk tegen mij
leg eindelijk eens uit wat ik jou heb misdaan

als al die aandacht je teveel werd
dan had jij toch eerlijk kunnen zeggen
waarom ik met jou opeens geen contact zou mogen leggen
een minnaar die zich ongemakkelijk voelt
familie die contact verbiedt
een vriendschap die door ons contact bekoelt
meer dan speculatie is het niet
de waarheid of een leugentje om bestwil, dat is mij om het even
alles is immers beter dan in het ongewisse moeten leven

jij deed alsof het om iets ernstigs gaat
doch dan kom ik jou in gezelschap toch weer tegen op straat
in niets leek dat op kommer en kwel
doch intussen kom jij je afspraak nog steeds niet na
jij groet mij niet, je neemt geen afscheid
in plaats daarvan volgt sms-terreur
jij hebt wat anders aan je hoofd dan mijn gezanik
maar mij beschuldigen doe je intussen wel
eerlijk was je tegen mij
doch integer ben je niet

terwijl ik jou steeds heb geholpen
beweer jij naar jouw achterban dat ik jou overal naartoe steeds volg
maar al is die leugen nog zo snel
de waarheid achterhaalt haar wel
in werkelijkheid bracht het toeval ons bij elkaar
kwam ik jou uit tegenovergestelde richting steeds weer tegen

waarom stel jij zo teleur
als jij mij dan iets verwijt
zeg ook gewoon de waarheid
twee brieven en een bos bloemen heb jij gekregen
presentjes voor je verjaardag en bijzondere momenten heb ik jou gegeven
nimmer heb ik jou verloochend
nimmer heb ik mij onbehoorlijk gedragen
nimmer heb ik jou achterna gezeten

wel ben ik bezeten
want als integer en rechtschapen mens
wil ik nog altijd weten
waarom jij zo gemeen bent
jouw tong zo onverwacht hebt gespleten
plotseling zo vreemd doet
het verschil niet ziet tussen kwaad en goed
nooit last hebt van jouw geweten
jezelf niet eens herkent
weten waarom, dat is mijn laatste wens

voor iemand die graag zelfstandig is
belang hecht aan onafhankelijkheid
prat gaat op volwassenheid
zo trots is op eigen integriteit
van anderen compassie en solidariteit verwacht

vind ik het zo jammer dat jij
dikwijls neemt doch zelden geeft
verdrinkt in jouw dubbele moraal
steeds weer met twee maten meet
conflicten en confrontaties alleen ten eigen bate niet vermijd
jouw verantwoordelijkheid ontvlucht wanneer de situatie jou niet zint
zelf niet opvolgt wat jij wel van anderen verlangt
een ruzie alleen bijlegt wanneer deze daarmee in jouw voordeel wordt beslecht
een ander zo snel veroordeelt doch nooit eens op jouw eigen gedrag bezint
allerlei kwaliteiten roemt doch je afspraak afrekent op de kwaliteiten die je juist niet noemt
wel eerlijk doch niet integer bent

je doet zo vals, gemeen en hypocriet
dat jij je eigen dubbelzinnigheid niet ziet
je doet mij veel verdriet
mijn favoriete muze is mij zielsveel waard
ook al gaat haar gefluister slechts met verdriet en pijn gepaard
maar al die negatieve energie
zorgt gelukkig voor een positief resultaat
want eenmaal omgezet in inspiratie
doet zij den dichter niet meer kwaad

er is geen einde en geen begin
het leven is een cirkel
en wij dansen er midden in
het leven kent geen grenzen
doch slechts eindeloze wensen
ik maak het jou nog steeds graag naar de zin
doch daarvoor moeten we zoeken naar de middenweg
want er is geen einde en geen begin
doch de cirkel is pas rond
na het helen van die wond
want waar een wil is, is een weg
doch pas na verzoening wordt die begaanbaar
mijn favoriete muze blijft mij echter dierbaar
gelukkig kan in een cirkel alles ook verkeren
zodat rust en hoop, respect en vriendschap ooit misschien nog kunnen wederkeren

ik hoop dat jij jezelf zal vinden
ik hoop dat het geluk jou toelacht
ik hoop dat jij mij ooit vergeven kan
dat ik mij door jou sluier heb laten verblinden
ik hoop dat jij mij ooit vergeven wil
dat ik niet anders dan van je houden kan
ik hoop dat jij alles ooit nog eens durft te zien door een andere bril
ook al kost dat jouw allerlaatste wilskracht
ik hoop dat wij elkaar ooit weer zullen begrijpen
ik hoop dat wij ooit weer samen mogen lachen
doch zolang dat alles leidt tot alweer een onnodig en zinloos geschil
kan ik het mij niet veroorloven dat ik aan jou mijn energie verspil
pas wanneer jij weer eerlijk naar mij lacht
kan ik er weer voor jou zijn met al mijn levenskracht
ik heb geen idee of dat moment ooit weer zal komen
ik heb geen idee wat jij van mij nu nog verwacht
daarom wordt het voorlopig tijd om weer te dromen
zo mag ik tenminste afscheid nemen met een verzoenende kus
want dat is de enige vluchtweg uit deze kwellende oneindige lus