Wamte
dwalend in de leegte
vol van gedachten
zoekend naar warmte
in deze koude kille nachten
dromen en gevoel
spelen met m’n hart
slingeren me heen en weer
en maken me meer en meer verward
sla langzaam mijn ogen op
en voel me eenzaam en verlaten
niemand om me heen
om bij te schuilen of om mee te praten
dromen van warmte in mijn hart
koester ik nog altijd
van zachte lieve zoenen
jij die mijn hart verleidt
maar de tijd is niet meer mijn vriend
en de warmte uit het zicht
nu de kou nog steeds in mij leeft
gaat mijn hart maar dicht
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Woensdag, december 03, 2008 22:56 |
| Laat diegene waar jij van houdt en die van jou houd toch alsjeblieft weer toe en sluit de kou voortaan buiten de deur?! Veel liefs en warmte x Samhain | |
| Flyingwings: | Woensdag, december 03, 2008 17:30 |
| Je hoeft je hart niet te sluiten. Laat iemand binnen die van je houdt, en jou die warmte kan geven ! Liefs, K. |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, december 03, 2008 14:57 |
| droef deze gelaten woorden, ook al wordt warmte gekoesterd, diep binnenin liefs kerima ellouise |
|
| lexx: | Woensdag, december 03, 2008 08:34 |
| goed gedaan! :) ik heb een hond, en klaag zelden tot nooit over eenzaamheid. zoho, het hond wil gaan wandelen, dus de kou in. goedemorgen apenplaneet. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Morpheüs | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2008 | ||
| Thema's: | ||