Snachts lig ik in bed te huilen,
denkend aan de dingen die gebeurde.
Ik kan niet slapen,
Draai me om .
Ik verlang naar warmte,
iemand om tegen aan te kruipen.
Ik voel naast me met mijn hand,
Maar ik voel niets en niemand het mocht niet baten.
Jij ging weg je hebt me verlaten,
denkend aan,
dat iemand anders je warmte geeft.
Je wilde mij niet vertellen wat er was,
Daarmee moest ik het doen ik begin me zelf te haten.
waarom kon ik je niet meer geven dat ik kon,
maar je veranderde.
Ik draai me nog eens om,
ik kan niet slapen,de hond blaft.
Denkend aan de hond die overdag wacht,
Hij gaat liggen bij de voordeur wachtend op iemand,
Maar er komt niemand waarom hij wacht.
Mijn hond is mijn maatje,
zij ziet dingen gebeuren lijkt wel of zij zegt kop op baas.
Ik hoor de bomen buiten,
ik kan niet slapen ik kijk door het raam.
Het is donker en stil ik zie de maan,
denkend aan de mooie tijden.
wandelen met zonsondergang op een verlaten strand,
Ik had veel in petto.
ik wilde je laten zien wat ik in mij had,
Maar je verliet me ben je nu echt gelukig.
Ik kan niet slapen denkend aan een diep zwart gat,
waar ik in ben gevallen.
Het intereseerde je geen bal dat je me verliet,
hoe kon het zo lopen waarom deet je me zón vedriet.
Tis 5uur in de ochtend ik kan niet slapen,
over een half uur gaat de klok.
ik moet werken maar ik heb geen zin,
denkend aan als ik thuis kom en niemand die wacht.
alleen mijn hond kan zig verheugen op zijn baas,
De liefde die ik gaf mocht niet baten.
Maar achteraf is het maar goed dat je ging,
Je was het niet waard je had geen gevoel,
Je wilde nooit praten, je ging op stap.
Snachts vaak alleen besef je nu eigenlijk wel wat ik bedoel.
De wekker gaat,
Ik zet hem uit en denk.
Wie weet de ware zal op mijn pad durven lopen,
met haar wil ik leven en liefde delen.
Maar stil zitten helpt niet,
misschien op deze manier kan ik iemand vinden.
Ik ben niet iemand die zomaar naar iemand toe stapt,
het is moeilijk maar het lukt.
Misschien waardeer jij het dat ik een bos bloemen voor jou kan kopen.

(Groningen)
Frank 22jr