Verloren
Ik zocht in mijn gedachten
naar je gezicht.
Maar toen ze het niet brachten,
werd ik bang..
Mijn handen trilden,
Misschien zocht ik
te lang.
Ik wil je niet kwijt.
en geen dag gaat voorbij
zonder tijd.
en neemt jou mee
steeds verder weg,
weg van mij.
Ik hoor jouw stem nog
mijn naam roepen
Ik ruik je geur nog
dicht bij mij.
maar zie je nooit meer,
nooit meer
voor mij .
naar je gezicht.
Maar toen ze het niet brachten,
werd ik bang..
Mijn handen trilden,
Misschien zocht ik
te lang.
Ik wil je niet kwijt.
en geen dag gaat voorbij
zonder tijd.
en neemt jou mee
steeds verder weg,
weg van mij.
Ik hoor jouw stem nog
mijn naam roepen
Ik ruik je geur nog
dicht bij mij.
maar zie je nooit meer,
nooit meer
voor mij .
Reacties op dit gedicht
| Mamsiemomo: | Woensdag, december 03, 2008 23:25 |
| Ik sluit me aan bij Werner zijn reactie. Hoe heftig ook....... Liefs, Mo |
|
| Werner Domroese: | Woensdag, december 03, 2008 23:21 |
| Steffiii, sluit je ogen een tijdje en denk aan je gelukkigste herinnering. Laat je schouders los, alsof je ze niet hebt, haal diep adem, adem uit en doe je ogen gelijktijdig langzaam weer open. Ver weg is dan opeens heel dichtbij. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Steffiii | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2008 | ||
| Thema's: | ||