De markies en het heden
Markies van Otterloo van Pruisen de Moulin
het voorkomen van een landheer op stand
pronkte met zijn rijkdom ontzag en afkeer
showde zijn elegantie op zijn schimmel
bij zichtbaar spuwen richting zijn trots
onthoofde men de spuwer zonder recht.
Sadistisch klonk zijn kille lach in holle ruimten
cliché en zuiver rationeel zijn protserig voorkomen
in werkelijkheid was hij een zwerver zonder doel
een statige robot die gehoorzaam en trouw
de weg van zilverlingen volgde naar morgen
alleen een echte zwerver heeft tenminste een hart.
Zijn lucht was feitelijk gelijk aan varkens
verstopte zijn onsmakelijke lucht in odeur
de vlooien huisde onder zijn weelderige pruik
zijn poederdoos was zijn uiterlijk voorkomen
met wierook ontnam hij elke geur
zijn onhygiënisch leven te ontdekken.
Bourgondisch vrat hij een gat in de dag
wijn verdween als water in dorstige keelsgaten
beschonken leefde hij zich uit op schildknaapjes
zijn behoeft verdwenen via een gat in een mozaïek
kwam terecht in een slotgracht die stonk als riool
waar de vissen volgevreten boven dreven.
Zij tuinen waren de schepping van zijn slaven
koetsjes met paarden reden op en aan via een bospad
vol beladen met steeds opnieuw gewillige dames
die zwanger konden gaan met een goudstuk
of werden onthoofd als ze te lastig werden
iedereen is wel een afstammeling van adel.
Duizend jaar later in mijn stoel
overzie ik mijn geschiedenislessen
onherroepelijk de vraag die bovenkomt
is deze tijd nog vergelijkbaar met het heden
overzie mijn omgeving in vogelvlucht
mijn antwoord is niet moeilijk te vinden.
01-04-‘02/13:20
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, april 01, 2002 22:42 |
| Pffffft dat was even wat anders ..... het lijkt zelfs een beetje op de stijl van iemand, die ik intens bewonder ... dan weet je dus meteen ... wat ik hier van vind *knipoog* Sheena |
|
| lejaeghere rudi: | Maandag, april 01, 2002 19:45 |
| Mooi gedicht, anders dan je gewoon bent, maar ik heb zeker iets geleerd, en als ik je begrijp, zal dat maar goed zijn ook voor de toekomst, dat een (kwalijke) geschiedenis zich toch niet mag herhalen, of ben ik al te laat. Groetjes, Rudi | |
| waterval: | Maandag, april 01, 2002 14:12 |
| drie keer altijd,.... waterval toch.... ja,... daar ging het om hé... |
|
| waterval: | Maandag, april 01, 2002 14:10 |
| men zegt toch altijd dat de geschiedenis zich altijd herhaalt.... zelfs de vlooien zitten er nog altijd.... :-)) |
|
| christina: | Maandag, april 01, 2002 13:35 |
| Geschiedenis les ik vond het altijd zo saai op school Dit is wel leuk zo Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2002 | ||
| Thema's: | ||