Ik staar recht naar boven
Mijn lichaam door de dolle heen
Maar toch geef ik niet mee
De elementen rukken op
Slechts één of twee mijn vriend
Ik geef nogsteeds niet mee
Het vult mijn blik
Het gat zo donker als haar tijd
Zo ver weg
Maar nabij genoeg om mijn hart te vullen
Het is zover, welkom terug..