Vroeg op Windig
Vroeg op Windigik maakte de daglanger dan hij wastoen mijn lief ter ruste gingbezocht mij nog de muzeen droomde ik haar nabij kaarslichtdroeg kussen in gedichtendoor de halve nachtde nieuwe dag begonweer op te lichtenna een hazenslaapen wekkerzuchtenkermde mijn lichaamtraag omhoognaar drukte in ‘t verschieteen fikse gaapsloeg gordijnen in het nietvloog een familielid voorbijmet champignonsgierend: vroeg op Windig
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zaterdag, december 06, 2008 16:51 |
| wat een pracht knufleifs--hiljaa- |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 06, 2008 15:02 |
| weer zeer leuk neergezet | |
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, december 06, 2008 13:44 |
| Hahahaa, deze is leuk ;), heerlijk beeldend geschreven :D | |
| Winna: | Zaterdag, december 06, 2008 13:36 |
| Leuk! KusPeet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2008 | ||
| Thema's: | ||