Weinig woorden om te omschrijven
Wat er na de’ liefde’ zal overblijven.
Een machteloos gevoel
Als je beseft dat je leeft in ‘iets’ zonder doel.
Alsof je het altijd al wist
Maar niet besefte wat je al die tijd hebt gemist.
Het hart is bevroren en de Liefde maakt plaats voor haat
Diep gekwetst en alle gevoelens ontnomen het is te laat.
Zoveel pijn om aan te denken
Er is toch een beetje dankbaarheid dat ik je zal schenken
Zonder een noemenswaardige daad gaven wij leven
Aan dat wat mijn hart dagelijks doet zweven.
Kriebels in mijn buik en ‘de ware liefde’ in mijn wezen
Is er dan toch een reden om te bestaan en niets te vrezen…