Gouden Paar
50 jaar getrouwd
Al 50 jaar zijn ze bij elkaar,
vormen ze het gouden paar.
In goede en in slechte tijden,
met mooie dagen, maar ook met lijden,
houden ze het vol.
Hij hulpbehoevend kijkt haar aan.
Denkt: "Zie haar daar gaan!"
En onbezoldigd, raar maar waar,
staat ze nog iedere dag voor hem klaar.
Ze worden ouder, maar genieten steeds,
als kinderen en kleinkinderen langs zijn geweest.
Een lach, een grol, nog eens die zelfde oude grap,
die door hem voor de veertigste keer wordt getap(t).
Mijn ouders dat gouden paar,
die ondanks alles houden van elkaar.
Ik heb ze gelukkig nog alle twee,
hopelijk gaan ze nog een aantal jaren mee.
En als hun dagen zijn geteld
en de Dood bij hen heeft aangebeld,
weet ik zeer dat ik zo wil zijn
gelukkig met mijn vrouw en kinderen en kleinkinderen groot en klein.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Employee | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2008 | ||
| Thema's: | ||