Hier zit ik dan zondag voor mijn computer scherm gekluisterd
Met een eenzaam en triest gevoel en niemand die naar me luistert

Voel me zo ontzettend leeg sinds de dag jij besloot weg van mij te gaan
Het doet me zoveel pijn dat jij geen deel meer wil maken uit mijn bestaan

Elke dag maak ik mezelf wijs dat het leven beter is zonder jou
Dat jij niet bent wie ik dacht de man waar ik zoveel van hou

Duizenden vraagtekens spoken dagelijks door mijn hoofd
Waarom heb jij nooit volledig in onze liefdesrelatie geloofd

Komt er dan toch ooit nog iemand anders in mijn leven
Ben je niet de enige die mijn hart in mijn ziel doet beven

Zal ik ooit nog trillingen door mijn lichaam mogen ervaren
Kan dit gevoel van gemis en pijn eigenlijk nog wel bedaren

Was jij niet” the one and only” diegene ik altijd al naar had gezocht
Blijkbaar was het geen echte liefde dan had jij wel voor mij gevocht

In mijn ogen kan houden van alleen op wederzijdse basis
Het was dan enkel hallucinatie en niet die prachtige oasis

Ik dacht hetgeen wij voelden echt uniek en blijvend zou zijn
En niet iets makkelijk breekbaar dat zou eindigen met veel pijn

Ook al was geen van ons beide leven hetgeen we willen
Een waar gevoel voor elkaar hoef je daarom niet te killen

Ben ik gewoon op liefdesgebied nog steeds zo een naïeveling
Was jij niets meer dan een beeld in mijn gedacht, geen lieveling?

Ik voelden me zo geliefd en veilig in jou armen
Nooit geweten een knuffel zo kon verwarmen

Ik hou nog evenveel van jou als toen
Toch wil ik nu zelfs niet meer een zoen

Je hebt mij het mooiste gegeven maar dan weer hard ontnomen
Het zal nog heel lange tijd nemen voor ik volledig ben bekomen

De perfecte meid zal ik nooit kunnen zijn
Maar ik kan wel water doen in mijne wijn

Wat je wel of niet voelt wil je niet met mij delen
Hoe kan ik dit dan verwerken en later kunnen helen


Had me toch gewoon een duidelijke afsluiter zoal ik vroeg gegeven
Zodat ik me hiervoor geen vragen meer moet stellen in mijn leven

Als ik nu zou weten waarom jij dit besluit had genomen
Zou ik er nu misschien niet meer iedere nacht van dromen

Misschien zou ik dan begrijpen waarin ik moet veranderen
Maar trek jij u niet meer aan is toch maar voor de anderen

Ik zei altijd dat ik onze ontmoeting al bij al toch zou overdoen
En ik zou het waarschijnlijk nog willen maar niet meer als toen

Want jij wou jezelf bewijzen een stoere harde griet zacht te kunnen maken
Had er dan toch eens over nagedacht hoeveel pijn je bij haar kon ontwaken

Ik had mezelf nooit hard en ongevoelig voorgedaan
Als ik niet al genoeg had afgezien in mijn bestaan

Jij bent mij zomaar overkomen als de zon in de nacht
Maar hebt me nu in het diepste van mijn ziel verkracht

Jij nu maar denken ik enkel vervelend en wispelturig ben
Precies of jij me na amper twee maanden al echt wel ken

Dat geduld om de echte meid in mij te laten bloeien
Om echte te liefde in het leven eindelijk te laten vloeien

Is hetgeen jij nooit voor hebt willen aangaan
Jij schuift me liever zo snel mogelijk van de baan

Voor jou moet alles meteen makkelijk en perfect zijn
Want anders voel je u bedreigt en dan komt jou venijn

Door dit te schrijven besef ik jij echt mijn ware niet bent
Die zou zich nooit gedragen als de eerste beste laffe vent

Ook al zou hij het niet meer aankunnen om mijn vriendje te zijn
Zou die blijven als vriend en zouden we aan alles werken heel fijn

Ik hou van jou zoals je bent
Al ben je niet mijn ware vent

Ik blijf rechtstaan en verder in mijn leven gaan
In de hoop van vroeg of laat dat rustig bestaan

Jij denkt ik enkel voor adrenaline leef
Rust is wel hetgeen ik altijd al voor streef