Tranen dwarrelen langs mijn wangen
Ze verwarmen mijn koude huid
Die plots gloeit van al die warmte
De tranen vertellen me dat ik echt leef
En dat ik moet genieten van wat ik heb
Ook zeggen ze me dat ik op dat moment
Niet blij ben met alles wat ze vertellen
Ooit zeiden ze de raarste dingen
Dat ik niet meer mocht leven
Dat ik maar weg moest gaan
Maar nu vertellen ze dat er mensen van me houden
Dat ik gewoon mijn gang moet gaan
De tranen vertellen me wat ik voel
Maar herinneren me ook aan wie ik ben
Een jong meisje, bijna zeventien
Dat het vaak nog erg moeilijk heeft
Maar toch telkens, met wat hulp
Overeind komt te staan en doorgaat.
Mijn tranen zijn dus mijn wegwijzers
Ze stromen vaak, verwarmen mijn koude wangen
En laten me zien dat en waarom ik leef.