tijd
door ’t snelle kijken opgedrongen
wordt haast instelling van het oog
en alles nietig in ‘t verschijnen van een stilte
rust nooit in het bewustzijn ingesponnen
binnen ‘t gezichtsveld nergens mens
slechts essen, doorns werpen schaduw
loom zont zich nog een wolk
en voor de rest een hemelboog
een water vloeit
trekt stenen uit graniet
die deels met mos en vochtig slijm beschreven
hoogglanzen in de bedding
en aan mijn pols spuwt hatelijk de tijd
gunt mij geen deur tot vlucht
voor ’t hectische van alledag
in strijd die mij vermoeit.
sunset 10-12-2008
Reacties op dit gedicht
| Gert: | Zaterdag, december 13, 2008 00:23 |
| Sterk staaltje weer beste vriend.;) Gr Gert |
|
| lommert: | Donderdag, december 11, 2008 11:15 |
| de tijd en hatelijk zijn...soms is het van het maar niet op willen schieten van de vrede..en grijze haren;)..stevige groet willem |
|
| elze: | Woensdag, december 10, 2008 18:21 |
| ja de strijd vermoeit ingo ...ik heb de teugels laten vieren en galopeer de vrijheid tegemoet .. laifs elze...vriend ... |
|
| zomerkind: | Woensdag, december 10, 2008 14:55 |
| vadertje tijd tja hij zal ons alles vertellen als het tij daar is het is nu nog woordenvloed maar straks op een houtje bijten letterlijk en figuurlijk dan liefs eddie | |
| red one: | Woensdag, december 10, 2008 09:13 |
| Time flies! graag gelezen Sunset Liefs red |
|
| Gewoon Amy: | Woensdag, december 10, 2008 07:40 |
| Tja tijd... soms zou ik willen dat er geen tijd bestond. Iedereen rent zichzelf (en anderen) constant voorbij. Erg vermoeiend inderdaad. liefs amy |
|
| Meneer Zes: | Woensdag, december 10, 2008 06:24 |
| Zeer mooi;)! Meneer Zes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2008 | ||
| Thema's: | ||