Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ik kan niet meer
Ik wil niet meer en ik kan niet meer
Ik voel me zelf zo klein
Een koude rilling zegt me
Ik wil zo niet meer zijn
Ik zie het in mijn spiegelbeeld
Je schaduw staart me aan
Sta uit het raam te kijken
En zie je beneden staan
Want ik wil niet meer en ik kan niet meer
Ik voel me zelf zo klein
Een koude rilling zegt me
Ik wil zo niet meer zijn
De regen op de ruiten
Het tikken op het glas
Hopend dat ik morgen
Iemand anders was
Want je arme om me heen
Vertellen wat ik wil
Samen met jouw leven
En samen met jou stil
Maar ik wil niet meer en ik kan niet meer
Ik voel me zelf zo klein
Een koude rilling zegt me
Ik wil zo niet meer zijn
Reacties op dit gedicht
Quirintje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Quirintje
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
11 december 2008
Thema's:
[Leven]
[Verdriet]
[Eenzaamheid]