Het afscheid
een sidderende rilling raast
razend
met de snelheid van het licht
woedend
door ieder greintje besef
van mijn bijna niets meer registrerende brein
tot dat alles langzaam dooft
je kon niet meer
je wilde niet meer
je moest vluchten
er viel niets meer te zeggen
niets meer uit te leggen
de andere kant riep,
lonkte te zwaar
en in het donker
lijkt alles mooier
niet waar?
ik wil het begrijpen
ik moet
ik zal
want ik wil niet meer boos zijn
niet op jou
in ieder geval
het afscheid
liet brandende tranen achter
van onmacht
van onbegrip
van liefde
van het naar het Waarom? gissen
maar het meest van het besef
jou te moeten missen.
razend
met de snelheid van het licht
woedend
door ieder greintje besef
van mijn bijna niets meer registrerende brein
tot dat alles langzaam dooft
je kon niet meer
je wilde niet meer
je moest vluchten
er viel niets meer te zeggen
niets meer uit te leggen
de andere kant riep,
lonkte te zwaar
en in het donker
lijkt alles mooier
niet waar?
ik wil het begrijpen
ik moet
ik zal
want ik wil niet meer boos zijn
niet op jou
in ieder geval
het afscheid
liet brandende tranen achter
van onmacht
van onbegrip
van liefde
van het naar het Waarom? gissen
maar het meest van het besef
jou te moeten missen.
Reacties op dit gedicht
| Miepje18: | Donderdag, december 18, 2008 09:34 |
| Heel veel sterkte!!!! Liefs |
|
| rauts: | Zondag, december 14, 2008 21:04 |
| blijft mooi |
|
| Anootje ...: | Zaterdag, december 13, 2008 19:41 |
| Mooi gedicht, knap neergeschreven ... Sterkte!!!! |
|
| rauts: | Zaterdag, december 13, 2008 11:59 |
| zeer mooi geschreeven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2008 | ||
| Thema's: | ||