Met angst in de ogen...
Met angst in de ogen...
Plost was jij daar.
Vanuit het niets opgedoken.
Ik hoorde een knal.
En dat was wat ik me herinnerde.
Plost was jij daar.
Vanuit het niets opgedoken.
Ik hoorde een knal.
En dat was wat ik me herinnerde.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Vrijdag, december 12, 2008 23:37 |
| durf het kop te laten meis... Hij kan je niets meer doen.. Liefs arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2008 | ||
| Thema's: | ||