Gebroken engel
Gebroken zoekt ze zich een weg
Een engel zonder vleugels
Verlaten door alles en iedereen
Die ze lief heeft
Onbegrepen door een wereld
Waar ze alleen liefde aan wou geven
Met tranen in haar ogen
Gevangen in een leven
Gaat ze dapper door
Eenzaam en verloren
En een hart in scherven
Stapt ze langzaam door
Met een ondraaglijke pijn
Waarmee ze niet meer verder kan
Neemt ze nog een stap
Haar laatste
Om nooit meer door te gaan
Een engel zonder vleugels
Verlaten door alles en iedereen
Die ze lief heeft
Onbegrepen door een wereld
Waar ze alleen liefde aan wou geven
Met tranen in haar ogen
Gevangen in een leven
Gaat ze dapper door
Eenzaam en verloren
En een hart in scherven
Stapt ze langzaam door
Met een ondraaglijke pijn
Waarmee ze niet meer verder kan
Neemt ze nog een stap
Haar laatste
Om nooit meer door te gaan
Reacties op dit gedicht
| Misty and Me: | Zondag, januari 11, 2009 22:48 |
| mooi verwoord!!! liefs |
|
| doornrood: | Zaterdag, december 13, 2008 19:57 |
| Treurig, triestig gedicht. Maar wel mooi! Je kan er iets van. Mooi plot ook, het gedicht is af. Proficiat! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jeroen-wolfie | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 december 2008 | ||
| Thema's: | ||