Waar ik naar verlang
Moegestreden strijd ik neer
Verlies valt niet meer te ontkennen
Daar ben ik met gebogen hoofd
Het is ze gelukt
Ik wil alleen maar rennen
Op de ladder, naar het Paradijs
Ik voel mijn tranen branden
Van pure blijdschap en geluk
Eindelijk ben ik thuis
Rustig bij de Heer, veilig in Gods handen
De chaos is verdwenen
Het moeten is eindelijk stil
Ik zal voorgoed mijn ogen sluiten
Dat is waar ik naar verlang
Dat is wat ik wil
Verlies valt niet meer te ontkennen
Daar ben ik met gebogen hoofd
Het is ze gelukt
Ik wil alleen maar rennen
Op de ladder, naar het Paradijs
Ik voel mijn tranen branden
Van pure blijdschap en geluk
Eindelijk ben ik thuis
Rustig bij de Heer, veilig in Gods handen
De chaos is verdwenen
Het moeten is eindelijk stil
Ik zal voorgoed mijn ogen sluiten
Dat is waar ik naar verlang
Dat is wat ik wil
Reacties op dit gedicht
| rauts: | Zondag, december 14, 2008 20:58 |
| mooi geschreeven maar geef nooit toe aan de drang van gods handen |
|
| sunset: | Zondag, december 14, 2008 13:10 |
| ''k Geloof nooit dat de Goddelijkheid verblijd is met zelfs maar het denken aan zelfmoord. Maar ja, wie ben ik hé,. Groetjes, sunset |
|
| Windwhisper: | Zondag, december 14, 2008 11:19 |
| een moment opname van depressie liefs Cobie kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sneepje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2008 | ||
| Thema's: | ||