TIJDGEBREK ????
Opzij Opzij, Maak Plaats Maak Plaats
Wij hebben ongelooflijke haast
De laatste tijd heeft men steeds minder tijd
Dat kost vriendschappen tot onzer spijt
Wat is nu een half uurtje per dag
Voor iemand die je graag mag
Een smsje, een emailtje, een berichtje
Of zoals hier een mooi gedichtje
Dat hoeft toch allemaal niet zo lang te duren
We staan allemaal wel voor hetere vuren
Tuurlijk hebben we allemaal wel eens tijdgebrek
Maar zonder vrienden wordt je ook knettergek
Geloof me maar ik kan het weten
Van woede zou ik me pen op kunnen vreten
Er was een vriendje daar kon ik niet van zonder
Ik vond hem lief en hij mij bijzonder
We konden uren met elkaar praten
Maar sindskort ben ik hem gaan haten
Waarom zul je je afvragen
Omdat ik de last niet meer kan dragen
De last om nu altijd maar om aandacht te vragen
en dan vind tie het gek dat ik zit te klagen
Van tijd tot tijd stuur ik hem een lief berichtje
Na dagen krijg ik dan toch echt een somber gezichtje
Omdat ik dan nog steeds niets van hem gehoord heb
niet via sms, email of de worldwideweb
Hij heeft nooit meer tijd voor mij
En dat maakt mij helemaal niet blij
Wat is er tussen ons toch gebeurd
Dat ik hier al een tijd om heb getreurd
Waarom blijf ik toch steeds hopen
Dat hij me toch echt niet wil ontlopen
Ik ben er echt verdrietig van
Ik mis me vriendje, de ooit zo lieve man
Ik weet niet of het ooit nog goedkomt tussen ons
Liever geef ik hem gewoon de bons
Ik heb hier thuis een kind en lieve man
Waar ik heel veel van houden kan
Wat zit ik me dan eigenlijk druk te maken
Om een "vriendje" die mijn liefde voor hem doet kraken
Wat moet ik nu toch doen
Afscheid nemen met een zoen
Of toch stilletjes blijven hopen
Dat hij me toch niet wilt ontlopen
Wij hebben ongelooflijke haast
De laatste tijd heeft men steeds minder tijd
Dat kost vriendschappen tot onzer spijt
Wat is nu een half uurtje per dag
Voor iemand die je graag mag
Een smsje, een emailtje, een berichtje
Of zoals hier een mooi gedichtje
Dat hoeft toch allemaal niet zo lang te duren
We staan allemaal wel voor hetere vuren
Tuurlijk hebben we allemaal wel eens tijdgebrek
Maar zonder vrienden wordt je ook knettergek
Geloof me maar ik kan het weten
Van woede zou ik me pen op kunnen vreten
Er was een vriendje daar kon ik niet van zonder
Ik vond hem lief en hij mij bijzonder
We konden uren met elkaar praten
Maar sindskort ben ik hem gaan haten
Waarom zul je je afvragen
Omdat ik de last niet meer kan dragen
De last om nu altijd maar om aandacht te vragen
en dan vind tie het gek dat ik zit te klagen
Van tijd tot tijd stuur ik hem een lief berichtje
Na dagen krijg ik dan toch echt een somber gezichtje
Omdat ik dan nog steeds niets van hem gehoord heb
niet via sms, email of de worldwideweb
Hij heeft nooit meer tijd voor mij
En dat maakt mij helemaal niet blij
Wat is er tussen ons toch gebeurd
Dat ik hier al een tijd om heb getreurd
Waarom blijf ik toch steeds hopen
Dat hij me toch echt niet wil ontlopen
Ik ben er echt verdrietig van
Ik mis me vriendje, de ooit zo lieve man
Ik weet niet of het ooit nog goedkomt tussen ons
Liever geef ik hem gewoon de bons
Ik heb hier thuis een kind en lieve man
Waar ik heel veel van houden kan
Wat zit ik me dan eigenlijk druk te maken
Om een "vriendje" die mijn liefde voor hem doet kraken
Wat moet ik nu toch doen
Afscheid nemen met een zoen
Of toch stilletjes blijven hopen
Dat hij me toch niet wilt ontlopen
Reacties op dit gedicht
| michel.t: | Vrijdag, april 05, 2002 13:36 |
| ik zou niet weten wat ik je moest aanraden, maar ik begrijp het wel, en ja het enige wat ik kan zeggen is volg je hart, laat hem enkelt niet breken door een vreemdeling hoe diep hij ook mag zitten dieper dan jou man komt hij uiteindelijk toch nooit, ik bedoel, je kunt altijd wel blijven zoeken naar die aandacht en warmte maar realiseer je dat uiteindelijk de nieuwigheid eraf gaat en vervalt alles in het oude zoals het nu bijvoorbeeld is met je man, de spanning is eraf voor zo iemand en die gaat | |
| Caroline: | Vrijdag, april 05, 2002 00:16 |
| Beste Miranda, Je gedicht raakte me diep. Ik zit of zat? in de dezelfde situatie als jij. Had na 17 jaar weer contact met mijn vriend uit het verleden. We werden zelfs meer dan alleen vrienden. Ik begon weer van hem te houden en hij van mij. Bijna elke dag mailen, bellen meerdere keren per week 7 maanden lang. Ik voelde me zo ontzettend goed. Maar daarna hij had het steeds te druk. Beloofde terug te bellen maar hield zijn belofte niet. Als ik hem belde dan had hij het te druk en |
|
| Lieverdje: | Dinsdag, april 02, 2002 23:15 |
| Tja... ik het zo nog al eens het gevoel dat ik de énige op deze wereld ben, die nog wat tijd heeft. Ik heb ook een relatie gehad die op de klippen sprong wegens tijdgebrek; hij had geen tijd voor mij, ik liep tegen de muren van ambetantigheid en bovendien, ik was het kotsbeu om altijd om een beetje tijd te vragen. Nou ja, als ze 't de moeite niet vinden om tijd voor jou te maken, moet jij ook niet de moeite nemen om tijd voor hen te hebben. 't Is moeilijk, maar zo is 't leven. Dus he |
|
| vlinder538: | Dinsdag, april 02, 2002 16:44 |
| hmmz... het is hier niet helemaal duidelijk voor mij of het gaat om echt alleen een pure vriend die je mist of een beetje een man waar je wel gevoelens voor hebt (gehad).. het is moeilijk te zeggen wat je hier het beste zou kunnen doen.. dat weet ik voor mijzelf ook nooit en ik ik waag het er dan op.. de ene keer is de stap echt volledig verkeerd en loopt alles fout af, maar soms is het de gok waard geweest.. eej wijfie ik hoop toch dat je wel de goede beslissing ga |
|
| Voske: | Dinsdag, april 02, 2002 01:39 |
| Zou je niet beter eens een lief berichtje naar die lieve man van jou sturen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Ik | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2002 | ||
| Thema's: | ||