Stoffelijk
De tijd blijft steeds maar stil staan
langs het pad van ontmoeting
waar het vertrouwen is geschraagd
De klok tikt voort in een cirkel
die zich gaandeweg vergroot
en naar iets tastbaars vraagt
Maar het uitblijven daarvan
is de slepende voedingsbodem
van de onzekerheid die knaagt
.
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Dinsdag, december 23, 2008 16:09 |
| zonder Backtown Blues ontbreekt de bemoediging naar een nieuwe belofte in 2009! :P Ja, Maria koekjes zijn zoet en vol calorieën! :) Gelukkig zijn er slechts brokjes over... Liefs voor jou en een fijne warme kerst zonder blues... Liefs |
|
| lommert: | Donderdag, december 18, 2008 23:27 |
| hier ga ik mee slapen beste Jap ...;) stevige groet van mij w2illem |
|
| japonica: | Donderdag, december 18, 2008 20:56 |
| Dat klopt, maar twijfel is iets heel anders dan wat hier in de laatste strofe bedoeld wordt !!!!! | |
| gewoon gezellig: | Donderdag, december 18, 2008 20:53 |
| twijfel is de slechtste regenbui die je over je kan krijgen...liefs | |
| Werner Domroese: | Maandag, december 15, 2008 21:12 |
| Mooi. Graag gelezen. | |
| japonica: | Maandag, december 15, 2008 20:51 |
| Nee ik bedoel er niks anders mee !! Schot in de roos !! | |
| Cora (ZIJ): | Maandag, december 15, 2008 09:51 |
| Zucht, wat een mooi schrijven Jap. Was alles altijd maar tastbaar, alhoewel, als het even niet tastbaar is ben je extra blij zodra dat wel het geval is, het kan een gevoel ook versterken, althans zo lees ik je gedicht. Misschien bedoel je er wel heel iets anders mee, tja, dat kan ;) Goede morgen :) |
|
| fortuna: | Zondag, december 14, 2008 23:36 |
| met 1 voet binnen en de ander buiten de cirkel. En dan wiegen als de balans doorslaat. Moeilijk he? Maar wel geweldig beschreven! Liefs |
|
| Gewoon Amy: | Zondag, december 14, 2008 22:33 |
| Is herkenbaar, mooi geschreven! liefs amy |
|
| arie: | Zondag, december 14, 2008 19:47 |
| het voelt als een zabrapad.. je ziet me wel; je ziet me niet. tot je er op stapt en het verkeer stopt.. niets is zeker, of juist wel? soms moet je gewoon in het diepe springen en durven vertrouwen liefs, arie |
|
| kerima ellouise: | Zondag, december 14, 2008 19:33 |
| soms lijkt alles rondom jou stil te staan...angst om buiten die cirkel te stappen...zonder dat je beseft dat gaandeweg die cirkel vergroot, de ruimte binnenin je...knaag die cirkellijn der onzekerheid weg...en vertrouw op het naar buiten treden in een buitenwereld knap inwendig schrijven Japonica! liefs kerima ellouise |
|
| Hilly N: | Zondag, december 14, 2008 19:16 |
| Heel mooi Japonica! lieve groet, Hilly |
|
| Quicksilver: | Zondag, december 14, 2008 17:51 |
| Alzo in herkenning gelezen! Liefs,dicky |
|
| Hazen: | Zondag, december 14, 2008 17:20 |
| En door de wijzers knagen zal; slepend mooi Jap!! Liefs, |
|
| switi lobi: | Zondag, december 14, 2008 17:11 |
| Hoe herkenbaar lieve Jap. Kusss en nog een fijne zondagavond, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: japp |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 14 december 2008 | ||
| Thema's: | ||