Ontwikkeld
Ontwikkeld
ik tracht je beeltenis te vangen
maar ik zie nog geen geheel
mijn herinnering blijft hangen
als ik met de woorden speel
ik zoem even in ’t verleden
en daar is een tafereel
uitvergroten zonder kleuren
en de schaduw vraagt zijn deel
alle woorden lijken vragen
en de twijfel is er mild
het verlangen naar die dagen
in ’t geheugen waakt verstild
even flitsen onze namen
over beeld in negatief
en ontwikkeld zijn die sagen
mij voor goed en eeuwig lief
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Donderdag, april 04, 2002 10:00 |
| Mooie ontwikkeling. Echt heel knap geschreven! Vriendelijke groeten. |
|
| Hans Winter: | Woensdag, april 03, 2002 00:29 |
| Verdriet werkt vruchtbaar voor gedichten, bewaar maar als herinnering voor de tijd dat je weer gelukkig bent, beetje sterkte voor de tijd tot dan, Hans |
|
| Lieverdje: | Dinsdag, april 02, 2002 22:58 |
| Hier zou ik zo een staande ovatie kunnen geven! Prachtig beeld heb je daar geschept. Liefs, Lieverdje xxx |
|
| lejaeghere rudi: | Dinsdag, april 02, 2002 20:52 |
| Heel mooi, Waterval. Hier lees ik toch een goed gedicht. Niet overdreven in woorden, maar toch zeggen wat moet gezegd worden in de sfeer die erbij past. Groetjes. Rudi | |
| vlinder538: | Dinsdag, april 02, 2002 16:46 |
| ontzettend mooi gedicht ik heb hem een aantal keren gelezen, kreeg er steeds kippevel van! heel erg veel kusjes Kimmy |
|
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, april 02, 2002 16:24 |
| heel mooi! | |
| Laurens Windig: | Dinsdag, april 02, 2002 13:54 |
| Schitterend! | |
| Thecool: | Dinsdag, april 02, 2002 12:40 |
| zodan brb effe bijkomen van deze schoonheid Har (::) |
|
| j.jonkers: | Dinsdag, april 02, 2002 10:15 |
| mooi in woord,, en gedachten ,, jan | |
| Laurens Windig: | Dinsdag, april 02, 2002 09:20 |
| sta weer achter free, het wordt een poetische polonaise! | |
| free: | Dinsdag, april 02, 2002 08:58 |
| k moet voske gelijk geven... heel mooi... liefs free |
|
| Driegeetjes: | Dinsdag, april 02, 2002 01:39 |
| Goed belicht! ;-) DrieGeetjes |
|
| Voske: | Dinsdag, april 02, 2002 01:23 |
| Met verbazing gelezen. Wondermooi,dit verdient toch meer dan de naam"caramelleke" Groetjes,Voske.. |
|
| Di Angeli: | Dinsdag, april 02, 2002 01:22 |
| Ín alle droefheid, bewust van diepe pijn, kwam onverwachts een arm om je heen. De traan die drupt is van liefde. |
|
| charliene: | Dinsdag, april 02, 2002 01:17 |
| de herinnering als foto is een mooi beeld. Wat vangen we aan met onze herinneringen, hoe roepen we ze op? De kunst om van onze herinneringen alleen het mooie mee de dragen, ligt erin hoe we ze ontwikkelen, als we ze voor de geest oproepen? | |
| charliene: | Dinsdag, april 02, 2002 01:10 |
| Sheena: | Dinsdag, april 02, 2002 01:07 |
| wauw wat een negatief gedicht dat me toch vult met positief blij zijn, dat ik .... dankbaar lezen mag ..... dank voor het delen ..... Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: waterval |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2002 | ||
| Thema's: | ||